در می زنم که سائل این خانه ام کنی / دلباخته ام که با همه بیگانه ام کنی
عمری به دور شمع وجود توگشته ام / تاشعله ای ببخشی و ویرانه ام کنی
خود را تمام عمر، به دیوانگی زده ام / تنها به این امید که دیوانه ام کنی
غلاده ام به گردن و زنجیر محکم است / در دست توست تا سگ این خانه ام کنی
بر گرفته از کتاب: گلچین احمدی
مؤلف این کتاب: ذبیح الله احمدی گورجی
ناشر: مؤسسه انتشاات مشهور
ای روشنی دیدۀ احرارکجائی / وی شمع فروزان شب تارکجائی
ای دسته گل سرسبدباغ رسالت / وی وارث پیغمبر مختار کجائی
به مردم محروم وستمدیده ورنجور / ای آنکه توئی مونس وغمخوارکجائی
جانهابه لب آمدزفراغ رخ ماهت / هستیم همه طالب دیدار کجائی
ای مهدی موعود بیا تا نما ئیم / جان و سرخود بهرتو ایثار کجائی
ای منتقم خون شهیدان ره حق / بنیان کن بنیاد ستمکار کجائی
گلشن شودازمقدم توصحنه گیتی / ای گلشن دین راگل بی خوارکجائی
شدحافظی ازدوری روی تودمادم / چون منتظران تو دل افکار کجائی
[محسن حافظی]
بر گرفته از کتاب: گلچین احمدی
مؤلف این کتاب: ذبیح الله احمدی گورجی
ناشر: مؤسسه انتشاات مشهور
بینوایم، نوای من، مهدیست / دردمندم، دوای من، مهدیست
من غریبم در این زمان، ولی / مونس و آشنای من، مهدیست
گرچه از داغ هجر می سوزم / راضیم چون شفای من مهدیست
گه به یادش ز خواب برخیزم / نیمه شب دعای من، مهدیست
من نخواهم بهشت، بی مهدی / جنّت با صفای من، مهدیست
در دم مرگ با ولایت او / آخرین حرف نای من، مهدیست
چون قیامت ز خاک برخیزم / اندر آنجا ندای من، مهدیست
آن که در روز حشر می بخشد / از عنایت خطای من، مهدیست
[سید رضا مویّد]
بر گرفته از کتاب: گلچین احمدی
مؤلف این کتاب: ذبیح الله احمدی گورجی
ناشر: مؤسسه انتشاات مشهور
